In het VN-verdrag voor mensen met een handicap staat dat de belemmeringen die mensen met beperkingen in de samenleving tegenkomen moeten worden opgeheven, zodat iedereen gelijkwaardig mee kan doen. Het VN-verdrag is in Nederland opgenomen in de wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte.
Dit betekent het volgende:
- Alle ondernemers moeten geleidelijk de ‘algemene toegankelijkheid’ van hun bedrijf voor gehandicapten vergroten, tenzij dat voor de ondernemer een onevenredige belasting vormt; is een bepaalde aanpassing te duur voor een horecaondernemer, dan hoeft hij die niet uit te voeren.
- Mensen met een beperking kunnen zelf ook vragen om een aanpassing voor hun specifieke situatie. De algemene maatregelen zijn immers niet altijd afdoende voor iedereen. De horecaondernemer is verplicht te onderzoeken hoe hij de gevraagde aanpassing mogelijk kan maken en die ook daadwerkelijk uit te voeren, behalve als die ‘onevenredig belastend en/of disproportioneel’ is. Dit moet aantoonbaar zijn, wanneer de persoon met een beperking zich hier niet in kan vinden en een klacht indientbij het College voor de Rechten van de mens.
Standpunt CVE Toegankelijkheid
Dagrecreatieondernemers en hun medewerkers zijn dagelijks bezig om al hun gasten 100% gastvrijheid en een fantastische beleving te bieden. Als dagrecreatie moeten we vooral doorgaan met wat ondernemers nu al doen: zich blijven verplaatsen in de gasten en hun specifieke behoeften. CVE vindt dat toegankelijkheid en gastvrijheid goed samengaan, mits er per situatie gekeken wordt naar de mogelijkheden. De gevraagde aanpassingen moeten geen onredelijke investering vragen van de ondernemer.
Om de toegankelijkheid in de dagrecreatie nog verder te verbeteren werkt de CVE aan een actieplan toegankelijkheid.